Ps, 109, 1-31
Psalm 109
Kierownikowi chóru. Dawidowy. Psalm.
Nie milcz, o Boże, którego wychwalam,
bo rozwarli na mnie usta niecne i podstępne.
Mówili ze mną językiem kłamliwym,
osaczyli mnie nienawistnymi słowami
i bez przyczyny mnie napastowali.
Oskarżali mnie w zamian za miłość moją;
a ja się modliłem.
Odpłacili mi złem za dobre
i nienawiścią za moją miłość.
Pobudź przeciwko niemu grzesznika,
niech stanie po prawicy jego oskarżyciel!
Gdy go sądzić będą, niech wyjdzie jako przestępca,
niech prośba jego stanie się winą.
Niech dni jego będą nieliczne,
a urząd jego niech przejmie kto inny!
Niechaj jego synowie będą sierotami,
a jego żona niech zostanie wdową!
Niech jego dzieci wciąż się tułają i żebrzą,
i niech zostaną wygnane z rumowisk!
Niechaj lichwiarz czyha na całą jego posiadłość,
a obcy niech rozdrapią owoc jego pracy!
Niech nikt nie okaże mu życzliwości,
niech nikt się nie zlituje nad jego dziećmi!
Niech jego potomstwo ulegnie zatracie;
niech w drugim pokoleniu zaginie ich imię!
Niech Pan zapamięta winę jego ojców,
niech grzech jego matki nie będzie zgładzony!
Niech zawsze stoją przed Panem
i niech On wykorzeni z ziemi pamięć o nim,
za to, że nie pomyślał, by okazać życzliwość,
lecz prześladował biedaka i nieszczęśliwego,
i w sercu strapionego śmiertelnie.
Miłował złorzeczenie: niech się nań obróci;
w błogosławieństwie nie miał upodobania:
niech od niego odstąpi!
Niech się odzieje przekleństwem jak szatą;
niech ono przeniknie jak woda do jego wnętrzności
i jak oliwa [wejdzie] w jego kości!
Niech mu będzie jak odzienie, które go okrywa,
i pas, którym stale się opina.
Taką niech mają zapłatę od Pana moi oskarżyciele,
którzy przeciw mnie mówią złe rzeczy.
Lecz Ty, Panie, mój Panie,
ujmij się za mną przez wzgląd na Twoje imię;
wybaw mnie, bo łaskawa jest Twoja dobroć.
Bo jestem nędzny i nieszczęśliwy,
a serce jest we mnie zranione.
Niknę jak cień, co się nachyla,
strząsają mnie jak szarańczę.
Kolana mi się chwieją od postu
i ciało moje schnie bez tłuszczu.
Dla tamtych stałem się urągowiskiem;
widząc mnie potrząsają głowami.
Dopomóż mi, Panie, mój Boże;
ocal mnie w swej łaskawości,
aby poznali, że to Twoja ręka,
żeś Ty, o Panie, tego dokonał.
Niech oni złorzeczą, ale Ty błogosław!
Niech się zawstydzą powstający na mnie,
Twój sługa zaś niechaj się cieszy!
Niech moi oskarżyciele odzieją się hańbą,
niech się wstydem okryją jak płaszczem!
Chcę wielce dziękować Panu swoimi ustami
i chwalić Go w pośrodku tłumów;
bo stanął po prawicy biednego,
aby go wybawić od sądzących jego życie.
O czym jest Psalm 109? – interpretacja
Interpretacja Psalmu 109, zatytułowanego „Biada przewrotnemu nieprzyjacielowi”, koncentruje się na temacie prośby o sprawiedliwość i Bożą interwencję wobec fałszywych oskarżeń i nieprzyjaznych działań ze strony wrogów. Psalm ten jest intensywnym wołaniem o Bożą pomoc i sprawiedliwość w obliczu niesprawiedliwości i zła.
Pierwsza część psalmu zawiera opis sytuacji, w której psalmista znajduje się pod fałszywymi oskarżeniami i nieprzyjaznymi działaniami ze strony wrogów. Wyraża on swoje cierpienie i niesprawiedliwość, jakiej doświadcza, prosząc Boga o obronę i sprawiedliwość.
Druga część psalmu to intensywne wołanie o Bożą interwencję przeciwko wrogom psalmisty. Zawiera ona mocne słowa prośby o to, aby Bóg ukarał przeciwników za ich zło i fałsz. Jest to wyraz desperacji i pragnienia sprawiedliwości w obliczu krzywdy.
Trzecia część psalmu koncentruje się na osobistej sytuacji psalmisty, który opisuje swoje ubóstwo i cierpienie. Prosi on Boga o szybką pomoc i wybawienie, podkreślając swoją bezbronność i potrzebę Bożej interwencji.
Podsumowując, Psalm 109 w katolickiej interpretacji przedstawia głębokie uczucie krzywdy i niesprawiedliwości, jakie może doświadczać człowiek, oraz jego wołanie o Bożą sprawiedliwość i interwencję. Psalm ten wyraża trudne emocje i pragnienie, aby Bóg zainterweniował w sytuacji niesprawiedliwości i zła. Jest to przypomnienie, że w obliczu niesprawiedliwości i cierpienia, wierni mogą zwracać się do Boga o pomoc i sprawiedliwość.