Ps, 13, 1-6
Psalm 13
Kierownikowi chóru. Psalm. Dawidowy.
Jak długo, Panie, całkiem o mnie nie będziesz pamiętał?
Dokąd kryć będziesz przede mną oblicze?
Dokąd w mej duszy będę przeżywał wahania,
a w moim sercu codzienną zgryzotę?
Jak długo mój wróg nade mnie będzie się wynosił?
Spojrzyj, wysłuchaj, Panie, mój Boże!
Oświeć moje oczy, bym nie zasnął w śmierci,
by mój wróg nie mówił: „Zwyciężyłem go”,
niech się nie cieszą moi przeciwnicy, gdy się zachwieję.
Ja zaś zaufałem Twemu miłosierdziu;
niech się cieszy me serce z Twojej pomocy,
chcę śpiewać Panu, który obdarzył mnie dobrem.
O czym jest Psalm 13? – interpretacja
Interpretacja Psalmu 13, zatytułowanego „Modlitwa w długotrwałym ucisku”, koncentruje się na temacie głębokiego cierpienia i poczucia opuszczenia przez Boga, a także na zawierzeniu i nadziei na Bożą interwencję. Psalm ten odzwierciedla doświadczenie wierzącego, który czuje się opuszczony i zapomniany przez Boga w obliczu trudności.
Pierwsza część psalmu opisuje uczucie porzucenia i zniechęcenia, jakie odczuwa psalmista. Wyraża on ból i frustrację, pytając Boga, jak długo jeszcze będzie musiał czekać na Jego interwencję. Ten fragment podkreśla ludzką słabość i potrzebę Bożego wsparcia w trudnych chwilach.
Druga część psalmu to przejście od bólu i frustracji do ufności i nadziei. Psalmista, mimo poczucia opuszczenia, odnawia swoje zaufanie w Boga, wyrażając przekonanie, że Bóg wysłucha jego modlitw i okaże mu swoje miłosierdzie. Jest to przypomnienie, że nawet w najtrudniejszych momentach życia, wierny powinien zachować wiarę i nadzieję na Bożą pomoc.
Podsumowując, Psalm 13 w katolickiej interpretacji ukazuje dynamikę duchowego doświadczenia, od poczucia opuszczenia przez Boga do odnowionej ufności i nadziei w Jego miłosierdzie. Psalm ten jest przypomnieniem, że w trudnych chwilach należy się zwrócić do Boga, zawierzyć Mu i czekać na Jego pomoc z nadzieją.