Ps, 14, 1-7
Psalm 14
Kierownikowi chóru. Dawidowy.
Mówi głupi w swoim sercu:
„Nie ma Boga”.
Oni są zepsuci, ohydne rzeczy popełniają,
nikt nie czyni dobrze.
Pan spogląda z nieba
na synów ludzkich,
badając, czy jest wśród nich rozumny,
który szukałby Boga.
Wszyscy razem zbłądzili, stali się nikczemni:
nie ma takiego, co dobrze czyni,
nie ma ani jednego.
Czyż się nie opamiętają wszyscy, którzy czynią nieprawość,
którzy lud mój pożerają, jak gdyby chleb jedli,
którzy nie wzywają Pana?
Tam zadrżeli ze strachu,
gdyż Bóg jest z pokoleniem sprawiedliwym.
Chcecie udaremnić zamiar biedaka:
lecz Pan jest jego ucieczką.
Kto przyniesie z Syjonu zbawienie Izraela?
Gdy Pan odmieni los swego narodu,
Jakub się rozraduje, Izrael się ucieszy.
O czym jest Psalm 14? – interpretacja
Interpretacja Psalmu 14, zatytułowanego „Modlitwa wśród powszechnego zepsucia”, koncentruje się na temacie powszechnego grzechu i moralnego upadku ludzkości, a także na Bożej sprawiedliwości. Psalm ten przedstawia obraz świata, w którym dominuje zło i odrzucenie Boga, jednocześnie podkreślając nadzieję na Boże interwencje.
Pierwsza część psalmu opisuje obraz społeczeństwa, w którym nie ma miejsca dla Boga, gdzie ludzie postępują niegodziwie i nie ma już sprawiedliwych. Ten fragment ukazuje powszechność grzechu i oddalenie się ludzkości od Bożych dróg, co jest przestrogą przed moralnym upadkiem i zapomnieniem o Bogu.
Druga część psalmu zawiera wyrażenie wiary, że Bóg nie pozostanie obojętny na zło i że ostatecznie sprawiedliwość zatriumfuje. Psalmista wyraża przekonanie, że Bóg jest obrońcą pokrzywdzonych i że ostatecznie ustanowi sprawiedliwość. Jest to przypomnienie, że mimo powszechnego zepsucia i zła, Bóg pozostaje sprawiedliwym sędzią, który interweniuje na rzecz tych, którzy pozostają Mu wierni.
Podsumowując, Psalm 14 w katolickiej interpretacji ukazuje kontrast między powszechnym zepsuciem świata a Bożą sprawiedliwością. Podkreśla on potrzebę moralnej czujności i zawierzenia w Bożą sprawiedliwość, nawet w obliczu powszechnego zła. Psalm ten przypomina, że mimo powszechnego zepsucia, Bóg jest źródłem nadziei i ostatecznej sprawiedliwości.