Ps, 148, 1-14

Psalm 148

Alleluja.
Chwalcie Pana z niebios,
chwalcie Go na wysokościach!

Chwalcie Go, wszyscy Jego aniołowie,
chwalcie Go, wszystkie Jego zastępy!

Chwalcie Go, słońce i księżycu,
chwalcie Go, wszystkie gwiazdy świecące.

Chwalcie Go, nieba najwyższe
i wody, co są ponad niebem:

niech imię Pana wychwalają,
On bowiem nakazał i zostały stworzone,

utwierdził je na zawsze, na wieki;
nadał im prawo, które nie przeminie.

Chwalcie Pana z ziemi,
potwory i wszystkie morskie głębiny,

ogniu i gradzie, śniegu i mgło,
gwałtowny huraganie, co pełnisz Jego słowo,

góry i wszelkie pagórki,
drzewa rodzące owoc i wszystkie cedry,

dzikie zwierzęta i bydło wszelakie,
to, co się roi na ziemi, i ptactwo skrzydlate,

królowie ziemscy i wszystkie narody,
władcy i wszyscy sędziowie na ziemi,

młodzieńcy, a także dziewice,
starcy wraz z młodzieżą

niech imię Pana wychwalają,
bo tylko Jego imię jest wzniosłe,
majestat Jego góruje nad ziemią i niebem

i pomnaża moc swojego ludu.
Pieśń pochwalna dla wszystkich Jego świętych,
synów Izraela – ludu, który Mu jest bliski.
Alleluja.


O czym jest Psalm 148? – interpretacja

Interpretacja Psalmu 148, zatytułowanego „Niebiosa i ziemio, chwalcie Pana”, koncentruje się na temacie uniwersalnego uwielbienia Boga przez całe stworzenie. Psalm ten wzywa wszystkie elementy wszechświata, zarówno niebieskie, jak i ziemskie, do chwalenia Boga za Jego wielkość i majestat.

Pierwsza część psalmu wzywa niebiosa do chwalenia Boga, włączając w to anioły, niebiańskie zastępy, słońce, księżyc i gwiazdy. Jest to wezwanie do wszystkich bytów niebieskich, aby uznawały i chwaliły Boga jako ich Stwórcę i Pana. Podkreśla się, że całe niebo jest dziełem Bożych rąk i odzwierciedla Jego majestat.

Druga część psalmu rozszerza wezwanie do uwielbienia na ziemskie stworzenia, włączając w to zwierzęta, rośliny, elementy przyrody, a także ludzi różnych stanów i wieków. Jest to wyraz uznania, że cała ziemia i jej mieszkańcy są dziełem Bożym i powinni chwalić swego Stwórcę.

Trzecia część psalmu podkreśla, że to Boże imię jest wywyższone ponad wszystko i że Jego chwała jest ponad ziemią i niebem. Mówi o tym, że Bóg wywyższył róg swojego ludu, co jest symbolem siły i zwycięstwa, a także o tym, że chwała należy się Jego wiernym, Izraelowi, ludowi bliskiemu Jego sercu.

Podsumowując, Psalm 148 w katolickiej interpretacji podkreśla, że całe stworzenie, zarówno niebieskie, jak i ziemskie, jest wezwane do chwalenia Boga. Psalm ten zachęca do uznania Bożej wielkości i majestatu, który objawia się we wszystkim, co istnieje. Jest to przypomnienie, że każdy element stworzenia, od największych ciał niebieskich po najmniejsze stworzenia ziemskie, ma swój udział w uwielbieniu Boga.

<- Powrót do listy wszystkich psalmów