Ps, 150, 1-6
Psalm 150
Alleluja.
Chwalcie Boga w Jego świątyni,
chwalcie Go na wyniosłym Jego nieboskłonie!
Chwalcie Go za potężne Jego czyny,
chwalcie Go za wielką Jego potęgę!
Chwalcie Go dźwiękiem rogu,
chwalcie Go na harfie i cytrze!
Chwalcie Go bębnem i tańcem,
chwalcie Go na strunach i flecie!
Chwalcie Go na cymbałach dźwięcznych,
chwalcie Go na cymbałach brzęczących:
Wszystko, co żyje, niech chwali Pana!
Alleluja.
O czym jest Psalm 150? – interpretacja
Interpretacja Psalmu 150, zatytułowanego „Alleluja”, koncentruje się na temacie uniwersalnego i wszechstronnego uwielbienia Boga. Psalm ten jest finałem Księgi Psalmów i stanowi apogeum chwały skierowanej do Boga, zachęcając do uwielbienia Go za Jego potężne czyny i niezrównaną wielkość.
Pierwsza część psalmu wzywa do chwalenia Boga w Jego świątyni i na Jego niebiańskim firmamencie, co podkreśla, że uwielbienie Boga powinno odbywać się zarówno na ziemi, jak i w niebie. Jest to wezwanie do uznania Bożej obecności we wszystkich sferach istnienia.
Druga część psalmu podkreśla, że Bóg powinien być chwalony za Jego potężne czyny i za Jego niezrównaną wielkość. Jest to zachęta do uwielbienia Boga nie tylko za to, co uczynił, ale także za to, kim jest – za Jego majestat, moc i suwerenność.
Trzecia część psalmu wzywa do używania różnorodnych instrumentów muzycznych w uwielbieniu Boga, od trąb, poprzez harfy i liry, aż po cymbały i instrumenty perkusyjne. Jest to wyraz tego, że uwielbienie Boga może przybierać różne formy i wykorzystywać różnorodne środki wyrazu.
Podsumowując, Psalm 150 w katolickiej interpretacji podkreśla, że uwielbienie Boga powinno być wszechstronne i pełne. Psalm ten zachęca do radosnego i entuzjastycznego chwalenia Boga we wszystkich aspektach życia i za pomocą wszelkich dostępnych środków. Jest to przypomnienie, że Bóg jest godzien nieustannej chwały i uwielbienia za Jego niezrównane dzieła i za Jego niezgłębioną wielkość.