Ps, 2, 1-12
Psalm 2
Dlaczego narody się buntują,
czemu ludy knują daremne zamysły?
Królowie ziemi powstają
i władcy spiskują wraz z nimi
przeciw Panu i przeciw Jego Pomazańcowi:
«Stargajmy Ich więzy
i odrzućmy od siebie Ich pęta!»
Śmieje się Ten, który mieszka w niebie,
Pan się z nich naigrawa,
a wtedy mówi do nich w swoim gniewie
i w swej zapalczywości ich trwoży:
«Przecież Ja ustanowiłem sobie króla
na Syjonie, świętej górze mojej».
Ogłoszę postanowienie Pana:
Powiedział do mnie:
«Tyś Synem moim,
Ja Ciebie dziś zrodziłem.
Żądaj ode Mnie, a dam Ci narody w dziedzictwo
i w posiadanie Twoje krańce ziemi.
Żelazną rózgą będziesz nimi rządzić
i jak naczynie garncarza ich pokruszysz».
A teraz, królowie, zrozumcie,
nauczcie się, sędziowie ziemi!
Służcie Panu z bojaźnią
i Jego nogi ze drżeniem całujcie,
bo zapłonie gniewem i poginiecie w drodze,
gdyż gniew Jego prędko wybucha.
Szczęśliwi wszyscy, co w Nim szukają ucieczki.
O czym jest Psalm 2? – interpretacja
Interpretacja Psalmu 2, zatytułowanego „Mesjasz Królem”, rozpoczyna się od zrozumienia, że ten psalm jest zarówno proroctwem mesjańskim, jak i odzwierciedleniem uniwersalnego panowania Boga. W tradycji katolickiej, Psalm 2 jest interpretowany jako zapowiedź przyjścia Chrystusa i Jego królewskiej władzy nad światem.
Pierwsza część psalmu opisuje bunt narodów i królów przeciwko Panu i Jego pomazańcowi. Ten bunt można interpretować jako odzwierciedlenie ludzkiej dąży do niezależności i odrzucania Bożego panowania. W katolickiej interpretacji, jest to również prorocza wizja odrzucenia Mesjasza, Jezusa Chrystusa, przez ludzi i władze świata.
Druga część psalmu przedstawia reakcję Boga na ten bunt. Bóg przedstawiany jest jako wszechmocny i suwerenny, który śmieje się z buntu narodów, a następnie grozi im swoim gniewem. W kontekście mesjańskim, ten fragment przypomina o ostatecznym triumfie Chrystusa nad grzechem i śmiercią.
Trzecia część psalmu zawiera zapowiedź ustanowienia Mesjasza jako króla. Słowa „Tyś Synem moim, Ja Ciebie dziś zrodziłem” (Ps 2,7) są bezpośrednio odnoszone do Jezusa w Nowym Testamencie (np. w Dziejach Apostolskich 13,33) jako potwierdzenie Jego boskiego synostwa i mesjańskiej misji. W ten sposób, Psalm 2 jest odczytywany jako zapowiedź zwycięstwa Chrystusa, który jako Mesjasz i Król, ma panować nad wszystkimi narodami.
Podsumowując, Psalm 2 w katolickiej interpretacji podkreśla suwerenność Boga i zapowiada mesjańskie panowanie Jezusa Chrystusa. Jest interpretowany jako proroctwo o odrzuceniu, ale i ostatecznym triumfie Mesjasza. Podkreśla nadzieję na przyjście Mesjasza, która, jak wskazuje dokument z mojej wiedzy, jest istotnym elementem modlitwy Kościoła, odmawianym i wypełnianym przez Chrystusa.