Ps, 38, 1-23
Psalm 38
Psalm Dawidowy. Dla wspomnienia.
Nie karć mnie, Panie, w Twoim gniewie
i nie karz mnie w Twej zapalczywości!
Utkwiły bowiem we mnie Twoje strzały
i ręka Twoja zaciążyła nade mną.
Nie ma w mym ciele nic zdrowego na skutek Twego zagniewania,
nic nietkniętego w mych kościach na skutek mego grzechu.
Bo winy moje przerosły moją głowę,
gniotą mnie jak ciężkie brzemię.
Cuchną, ropieją me rany
na skutek mego szaleństwa.
Jestem zgnębiony, nad miarę pochylony,
przez cały dzień chodzę smutny.
Bo ogień trawi moje lędźwie
i w moim ciele nie ma nic zdrowego.
Jestem nad miarę wyczerpany i złamany;
skowyczę, bo jęczy moje serce.
Przed Tobą, Panie, wszelkie me pragnienie
i moje wzdychanie nie jest przed Tobą ukryte.
Serce się me we mnie trzepoce: moc mnie opuściła,
zawodzi nawet światło moich oczu.
Przyjaciele moi i sąsiedzi stronią od mojej choroby
i moi bliscy stoją z daleka.
Ci, którzy czyhają na moje życie, zastawiają sidła,
ci, którzy źle mi życzą, mówią przewrotnie
i przez cały dzień obmyślają podstępy.
A ja nie słyszę – jak głuchy;
i jestem jak niemy, co ust nie otwiera.
I stałem się jak człowiek, co nie słyszy;
i nie ma w ustach odpowiedzi.
Bo Tobie ufam, o Panie!
Ty odpowiesz, Panie, Boże mój!
Mówię bowiem: «Niech się ze mnie nie cieszą;
gdy moja noga się chwieje, niech się nie wynoszą nade mnie!»
Bo jestem bardzo bliski upadku
i ból mój jest zawsze przede mną.
Ja przecież wyznaję moją winę
i trwożę się moim grzechem.
Lecz silni są ci, co bez powodu mi się sprzeciwiają,
i liczni, którzy oszczerczo mnie nienawidzą.
Ci, którzy złem odpłacają za dobro,
za to mi grożą, że idę za dobrem.
Nie opuszczaj mnie, Panie,
mój Boże, nie bądź daleko ode mnie!
Spiesz mi na pomoc,
Zbawienie moje – o Panie!
O czym jest Psalm 38? – interpretacja
Interpretacja Psalmu 38, zatytułowanego „Błaganie nieszczęśliwego grzesznika”, koncentruje się na głębokiej refleksji nad ludzkim cierpieniem, grzechem i poszukiwaniem Bożego miłosierdzia. Psalm ten ukazuje wewnętrzną walkę i błaganie o wybaczenie, jednocześnie podkreślając ludzką słabość i potrzebę Bożej łaski.
Pierwsza część psalmu przedstawia osobiste cierpienie i poczucie winy psalmisty, który doświadcza zarówno fizycznego bólu, jak i duchowego ciężaru grzechu. Ten fragment ukazuje, jak grzech prowadzi do wewnętrznego rozdarcia i izolacji, a także do fizycznego i emocjonalnego cierpienia. Psalmista wyraża tu swoją świadomość grzechu i prosi Boga o litość, co odzwierciedla uniwersalne doświadczenie ludzkiej słabości i potrzeby Bożego przebaczenia.
Druga część psalmu skupia się na relacji psalmisty z Bogiem i jego błaganiu o uwolnienie od cierpień. W tym fragmencie pojawia się motyw nadziei i zaufania do Bożej łaski, mimo poczucia opuszczenia i samotności. Psalmista wyraża przekonanie, że mimo jego grzechów i błędów, Bóg jest źródłem miłosierdzia i jedyną nadzieją na wybawienie. Jest to wyraz wiary w Bożą miłość i gotowość do przyjęcia Jego pomocy.
Podsumowując, Psalm 38 w katolickiej interpretacji ukazuje głęboką świadomość ludzkiej słabości i grzechu, a także silne pragnienie uzyskania Bożego miłosierdzia i wybaczenia. Psalm ten zachęca wiernych do osobistej refleksji nad własnym życiem, uznania swoich błędów i szukania Bożej łaski. Podkreśla, że w cierpieniu i grzechu można znaleźć nadzieję i pocieszenie w Bożej nieskończonej miłości i miłosierdziu.