Ps, 53, 1-7
Psalm 53
Kierownikowi chóru. Na melodię: «Machalat». Pieśń pouczająca. Dawidowa.
Mówi głupi w swoim sercu:
«Nie ma Boga».
Oni są zepsuci, ohydne rzeczy popełniają,
nie ma takiego, co dobrze czyni.
Bóg spogląda z nieba
na synów ludzkich,
badając, czy jest wśród nich rozumny,
który by szukał Boga.
Wszyscy razem zbłądzili, stali się nikczemni,
takiego, co dobrze czyni,
nie ma ni jednego.
Czy się nie opamiętają ci, którzy czynią nieprawość,
co lud mój pożerają, jak gdyby chleb jedli,
a nie wzywają Boga?
Tam zadrżeli ze strachu,
gdzie strachu nie było,
albowiem Bóg rozproszył kości tych, co cię oblegli;
doznali wstydu, bo Bóg ich odrzucił.
Kto przyniesie z Syjonu zbawienie Izraelowi?
Gdy Bóg odmieni los swego narodu,
Jakub się uraduje, Izrael się ucieszy.
O czym jest Psalm 53? – interpretacja
Interpretacja Psalmu 53, zatytułowanego „Powszechne zepsucie”, koncentruje się na temacie powszechnej ludzkiej niegodziwości i odrzucenia Boga. Psalm ten, bardzo podobny do Psalmu 14, przedstawia mroczny obraz moralnego stanu ludzkości, jednocześnie podkreślając Bożą perspektywę na ludzkie postępowanie i konsekwencje tego zepsucia.
Pierwsza część psalmu opisuje ogólny obraz moralnego upadku ludzkości. Bóg spogląda z nieba na ludzi, aby zobaczyć, czy jest ktoś mądry, kto szuka Boga. Jednakże stwierdza, że wszyscy odstąpili od prawości, stali się zepsuci; nie ma nikogo, kto by czynił dobro. Ta diagnoza ludzkiego stanu jest surowa i bezkompromisowa, wskazując na powszechne odrzucenie Bożych dróg.
Druga część psalmu koncentruje się na konsekwencjach tego zepsucia. Mówi o tym, jak ludzie, którzy odrzucili Boga, są pochłonięci własnymi niegodziwymi planami i działaniami. Psalmista podkreśla, że tacy ludzie żyją w strachu, nawet gdy nie ma powodu do lęku, ponieważ Bóg jest z pokoleniem sprawiedliwych. Jest to przestroga przed fałszywym poczuciem bezpieczeństwa, które daje życie bez Boga.
Trzecia część psalmu wyraża nadzieję na Boże wybawienie Izraela. Mimo powszechnego zepsucia, psalmista wyraża nadzieję, że Bóg przywróci los swojego ludu. Jest to wyraz wiary, że mimo moralnego upadku, Bóg nadal ma plan dla swoich wiernych i że ostatecznie przyniesie wybawienie i odnowienie.
Podsumowując, Psalm 53 w katolickiej interpretacji podkreśla powagę ludzkiego zepsucia i odrzucenia Boga, ale także utrzymuje nadzieję na Boże wybawienie. Psalm ten jest przypomnieniem, że mimo powszechnego moralnego upadku, Bóg nie porzuca swojego ludu i nadal działa w historii, dążąc do ostatecznego przywrócenia i uzdrowienia. Zachęca wiernych do refleksji nad własnym życiem i do szukania Bożej drogi, nawet w świecie pełnym moralnego zepsucia.