Ps, 8, 1-10
Psalm 8
Kierownikowi chóru. Na wzór z Gat. Dawidowy.
O Panie, nasz Boże,
jak przedziwne Twe imię po wszystkiej ziemi!
Tyś swój majestat wyniósł nad niebiosa.
Sprawiłeś, że [nawet] usta dzieci i niemowląt oddają Ci chwałę,
na przekór Twym przeciwnikom,
aby poskromić nieprzyjaciela i wroga.
Gdy patrzę na Twe niebo, dzieło Twych palców,
księżyc i gwiazdy, któreś Ty utwierdził:
czym jest człowiek, że o nim pamiętasz,
i czym – syn człowieczy, że się nim zajmujesz?
Uczyniłeś go niewiele mniejszym od istot niebieskich,
chwałą i czcią go uwieńczyłeś.
Obdarzyłeś go władzą nad dziełami rąk Twoich;
złożyłeś wszystko pod jego stopy:
owce i bydło wszelakie,
a nadto i polne stada,
ptactwo powietrzne oraz ryby morskie,
wszystko, co szlaki mórz przemierza.
O Panie, nasz Panie,
jak przedziwne Twe imię po wszystkiej ziemi!
O czym jest Psalm 8? – interpretacja
Interpretacja Psalmu 8, zatytułowanego „Pochwała wielkości Stwórcy i godności człowieka”, skupia się na dwóch kluczowych tematach: majestacie Bożym i szczególnym miejscu człowieka w stworzeniu. Ten psalm jest często rozważany w kontekście relacji między Bogiem a ludzkością oraz godnością, jaką Bóg nadał człowiekowi.
Pierwsza część psalmu wyraża podziw dla majestatu Boga, który jest manifestowany w całym stworzeniu, a zwłaszcza w niebiosach. Słowa „Tyś swój majestat wyniósł nad niebiosa” (Ps 8,2) podkreślają transcendencję Boga oraz Jego nieskończoną wielkość w porównaniu do Jego dzieł. Ta część psalmu ukazuje wszechmoc i wszechwiedzę Boga, który jest zarówno twórcą, jak i panem całego wszechświata.
Druga część psalmu skupia się na człowieku i wyjątkowym miejscu, jakie zajmuje on w stworzeniu. Mimo ogromu wszechświata i majestatu Bożego, Bóg obdarzył człowieka wyjątkową godnością, czyniąc go „mało mniejszym od Boga” (Ps 8,6) i dając mu panowanie nad dziełami swoich rąk. Ta część psalmu podkreśla godność człowieka stworzonego na obraz Boży i powołanego do panowania nad stworzeniem, co stanowi fundament katolickiego nauczania o ludzkiej godności i odpowiedzialności za świat.
Podsumowując, Psalm 8 w katolickiej interpretacji ukazuje wielkość Boga i Jego dzieł oraz wyjątkowe miejsce człowieka w stworzeniu. Jest to psalm pełen podziwu i wdzięczności za Bożą miłość i troskę, a zarazem przypomnienie o odpowiedzialności człowieka wobec stworzenia i powołaniu do troski o świat, który Bóg powierzył ludzkości jako dar i dziedzictwo. Psalm ten zachęca do refleksji nad własnym miejscem w stworzeniu i relacją z Bogiem, podkreślając godność każdego człowieka jako istoty stworzonej na obraz i podobieństwo Boże.