Ps, 88, 1-19
Psalm 88
Pieśń. Psalm. Synów Koracha. Kierownikowi chóru. Według [melodii] «Machalat» śpiewać. Pieśń pouczająca. Hemana Ezrachity.
Panie, mój Boże,
za dnia wołam,
nocą się żalę przed Tobą.
Niech dojdzie do Ciebie moja modlitwa,
nakłoń swego ucha na moje wołanie!
Bo dusza moja jest nasycona nieszczęściami,
a życie moje zbliża się do Szeolu.
Zaliczają mnie do tych, co schodzą do grobu,
stałem się podobny do męża bezsilnego.
Moje posłanie jest między zmarłymi,
tak jak zabitych, którzy leżą w grobie,
o których już nie pamiętasz,
którzy wypadli z Twojej ręki.
Umieściłeś mię w dole głębokim,
w ciemnościach, w przepaści.
Ciąży nade mną Twoje oburzenie.
Sprawiłeś, że wszystkie twe fale mnie dosięgły.
Oddaliłeś ode mnie moich znajomych,
uczyniłeś mnie dla nich ohydnym,
jestem zamknięty, bez wyjścia.
Moje oko słabnie od nieszczęścia,
codziennie wołam do Ciebie, Panie,
do Ciebie ręce wyciągam.
Czy dla cieniów czynisz cuda?
Czy zmarli wstaną i będą Cię sławić?
Czy to w grobie się opowiada o Twojej łasce,
a w Szeolu o Twojej wierności?
Czy Twoje cuda ukazują się w ciemnościach,
a sprawiedliwość Twoja w ziemi zapomnienia?
Ja zaś, o Panie, wołam do Ciebie
i rano modlitwa moja niech do Ciebie dotrze.
Czemu odrzucasz mię, Panie,
ukrywasz oblicze swoje przede mną?
Ja jestem biedny i od dzieciństwa na progu śmierci,
dźwigałem grozę Twoją i mdlałem.
Nade mną przeszły Twe gniewy
i zgubiły mnie Twoje groźby.
Otaczają mnie nieustannie jak woda;
okrążają mnie wszystkie naraz.
Odsunąłeś ode mnie przyjaciół i towarzyszy:
domownikami moimi stały się ciemności.
O czym jest Psalm 88? – interpretacja
Interpretacja Psalmu 88, zatytułowanego „W ciężkim doświadczeniu”, koncentruje się na temacie głębokiego cierpienia, rozpaczy i poczucia opuszczenia przez Boga. Psalm ten jest jednym z najbardziej ponurych psalmów w Biblii, wyrażającym intensywne uczucie smutku, samotności i beznadziejności.
Pierwsza część psalmu przedstawia psalmistę w stanie głębokiej rozpaczy, zwracającego się do Boga z prośbą o wysłuchanie. Wyraża on uczucie bycia opuszczonym przez Boga, porównując swoje doświadczenia do znalezienia się w ciemnej i głębokiej jamie. Jest to szczere wyrażenie bólu i poczucia izolacji.
Druga część psalmu opisuje fizyczne i emocjonalne cierpienie psalmisty. Mówi o swoim zdrowiu i siłach, które go opuszczają, a także o odrzuceniu przez przyjaciół i bliskich. Jest to wyraz uczucia całkowitej samotności i zapomnienia.
Trzecia część psalmu zawiera pytania do Boga o sens cierpienia i o Bożą obecność w trudnych chwilach. Psalmista pyta, czy Bóg dokona cudów dla zmarłych czy czy zmarli będą Go chwalić. Jest to wyraz poszukiwania sensu w cierpieniu i próba zrozumienia Bożego planu.
Podsumowując, Psalm 88 w katolickiej interpretacji jest wyrazem ludzkiego zmagania z cierpieniem, rozpaczą i poczuciem opuszczenia przez Boga. Psalm ten pokazuje, że wierzący mogą doświadczać głębokiego bólu i wątpliwości, a jednocześnie nadal zwracać się do Boga w swoim cierpieniu. Jest to przypomnienie, że modlitwa może być miejscem wyrażania najgłębszych bólów i pytań, nawet gdy odpowiedzi wydają się nieuchwytne.